Wij hebben vannacht het leukste kleinkind van de wereld weer te logeren gehad. Vanwege het serieuze begin van de herfst moesten we ons binnen vermaken wat geen enkel probleem was. Beetje stoeien met opa, boekje lezen met oma, knuffelen met pubertante, het toetsenbord uitlaten (wat is anders de functie van dat snoer) blokkentorens bouwen, voetballen, gewoon alles ontdekken en lekker spelen. En de ochtend vloog om.
Normaal gesproken heb/ neem ik nooit zoveel tijd als nu om hem gade te slaan als hij is verdiept in zijn spel. Nu, weliswaar gedwongen, wel. En dat is zeker geen straf! Wat is het toch een heerlijk ondernemend jochie.
De volgende logeerpartij staat ook al gepland. Hopelijk is het dan droog herfstweer. Dan kunnen we hopen bladeren opzoeken om lekker doorheen te schoppen en kastanjes zoeken.
Want ondanks de chemo voel ik me daartoe in staat. Het voordeel is dat hij en ik goed matchen, hij loopt ook geen 5 kilometer en we nemen de wagen gewoon niet mee. Dan moeten we vanzelf terug omdat hij moe is.....
Een logeerpartij met een stralend goudrandje, geniet ervan! Het is je van harte gegund, oma Monique. Uiteraard geldt dat ook voor opa Dennis en tante Lisselot, groetjes van Corné en Ellen
BeantwoordenVerwijderenOmdat hij moe is (en jij niet 😉). Geweldig.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk om zo te genieten van zo'n klein mannetje. Hoe mooi kan het leven zijn 🥰
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen