Wat ik naast de studenten ook zo leuk vind aan mijn werk zijn de collega's. Dus net als vele anderen heb ik die contacten mega gemist.
Onze teamleider was weer terug van zwangerschapsverlof, onze collega die haar super vervangen had weer in zijn eigen rol, dus tijd voor een bedankmoment en een verrassingsfeestje.
Als commissie welzijn hadden we het tot in de puntjes geregeld. Bloemen, oorkonde, cadeautjes, drinken, lekkere hapjes, goeie locatie, fake-afspraak voor onze teamleider, haar man geïnformeerd, kortom echt aan alles gedacht. Ten minste bijna aan alles....
Alleen even vergeten dat als ik iets niet goed opsla (post-it, notitieblok, noteren op je hand, etc.) en druk ben, ik dat "iets"soms vergeet. Niet eens gewoon vergeet maar er gaat dan geeneens een belletje rinkelen. Dat "iets" was in dit geval het regelen van de ontvoering. Ik had de vervangende teamleider de boodschap door moeten geven dat hij het feestvarken vanuit de fake-afspraak moest ontvoeren en samen met haar date mee moest nemen naar het feestgedruis.
Toen we heel genoegelijk al zaten te kletsen met zijn allen en ons af gingen vragen of het allemaal wel goed ging, bleek ik vergeten de ontvoering te regelen. Sterker nog ik bleek vergeten te zijn dat ik deze zou regelen.
Het was op te lossen en na wat vertraging konden we de oorkonde, de cadeautjes en de hapjes uitdelen.
Het positieve is, ik heb geen misdadige aanleg, een ontvoering regelen lukt me niet.
Het negatieve is dat ik het nog steeds lastig vind dat mijn geheugen me af en toe zo ontzettend in de steek laat. Ik denk dat ik ermee moet leren leven dat het bijna altijd goed gaat. En in die gevallen waar het niet goed gaat lossen we het ook wel weer op.
