Feestje!

Vandaag een digitaal feestje, ik ben zeer benieuwd. De voorpret is in ieder geval geslaagd. De Kahoot 15 jaar Liselotte is gemaakt, de traktaties zijn rondgebracht en pakjes liggen te wachten.

Zin in!

Update: het was geslaagd! Met een glunderende puber na afloop.

Moe

De week is om en ik ben er klaar mee. Dennis heb ik op kunnen halen, de ingreep viel mee en is gelukt.

Mijn paps redt zich prima en klinkt redelijk monter.

Het weekend gaan we in het teken zetten van een digitaal verjaardagsfeestje, uitrusten en ons voorbereiden op de week die komen gaat.

Ik ben moe maar dat mag :-)

Aan de zijlijn

Regelmatige bezoeken aan het ziekenhuis en artsen, wachten op uitslagen en ladingen medische informatie. We zitten er weer midden in. Dit keer aan de zijlijn bij mijn vader. 

Blaaskanker, zoals het nu lijkt in een vroeg stadium. De cytoscopie oftewel het kijkje in de blaas, een CT-scan en de TUR blaas zijn achter de rug. Nu is het wachten op de uitslagen en het bijbehorende behandelplan. Dit volgt eind volgende week. Alles wijst erop dat het wel eens een gunstig scenario kan zijn. Maar voor de zekerheid moeten we nog even geduld hebben. 

Gelijktijdig zijn we druk met mijn moeder. Het is geen gemakkelijke beslissing wel of geen knieprothese. Tot overmaat van ramp is de afdeling waar ze zit in het verpleeghuis in quarantaine. Hierdoor is her knie-traject doorgeschoven naar half februari.  Hoewel ik het vervelend vind voor haar, het geeft wel een beetje rust.

Morgen gaat Dennis onder het mes voor zijn knie. Alleen een ruggeprik en dagopname dus dat valt best mee. Hopen dat zijn revalidatie wil vlotten. De eerste afspraak bij de fysiotherapeut is al gemaakt en de hometrainer staat klaar in de huiskamer. En ik ben zeer gemotiveerd dat hij snel gaat herstellen :-).

We zitten in uitdagende tijden. Maar we hebben ook ervaren dat we een hoop aan kunnen. Onze stip op de horizon is wederom Liginiac, alleen de datum is nog wat onzeker. 

Bijna 15

Puber is bijna jarig, om precies te zijn morgen. Ook jarig zijn is in deze tijd bijzonder. 

Daar waar ik er geen moeite mee heb om onze verjaardagen over te slaan vond ik dat voor een puberverjaardag toch wel erg jammer.

Dus we vieren deze digitaal. De voorbereidingen zijn gedaan, nog wat kleine dingen afronden. En dan zijn we er klaar voor. 

Vanavond hangen we gewoon de slingers en ballonnen op en morgenochtend begint het 1e deel van het feestje!

Ik voel me oud

Dat ik me afgelopen vrijdag even oud voelde had niets te maken met lichamelijke pijntjes. En ook niet met een confrontatie met mijn belabberde conditie. Ik had ook geen schokkende confrontatie gehad met mijn spiegelbeeld. 

Het kwam door de leeftijd van de waarnemende huisarts die ik vrijdag ontmoette . Een sympathieke kundige jongeman met een professionele uitstraling. Terwijl ik naar hem luisterde en zijn werkwijze gadesloeg betrapte ik mezelf erop dat ik me afvroeg hoe jong hij wel niet was.

Dat soort gedachten maken dat ik me op leeftijd voel. Dat soort gedachten maakt dat ik mezelf uitlach. Ik ben tenslotte geen jongedame meer. Ik ben moeder van een bijna vijftienjarige puber en een oma. En daar ben ik blij mee!

Abonnement op spannend & getob

We hadden allang geconstateerd dat gezondheid veel waard is. En dat deze Coronatijd nou juist de tijd is dat je niets wilt mankeren.

Laten wij nou op dit moment precies een abonnement hebben genomen op spannend & getob.

Dennis wordt vrijdag de 22e geopereerd aan zijn miniscus. We hebben gekozen voor een kliniek, gezien de aard van zijn operatie de meeste kans dat het door kan gaan.

Mijn moeder haar verblijf in het verpleeghuis lijkt door alle mobiliteitsproblemen die ze heeft definitief. Een totale knieprothese lost deze problemen niet in zijn geheel op zoals het nu lijkt. Er staat nog een afspraak met de orthopeed op de planning waar we onze waslijst met vragen kwijt kunnen. Mocht ze toch de zware opratie en revalidatie aan willen gaan dan verwacht ik uitstel vanwege de beperkte mogelijkheden van de ziekenhuizen. 

En mijn vader tobt op dit moment ook met gezondheidsproblemen en zit volop in allerlei onderzoeken.

Kortom alles tegelijk in een periode dat je dat zeker niet wilt. Het zijn zaken die je niet voor het kiezen hebt, dat is duidelijk.

Mixed feelings

Ook ik heb last van een Corona coup. Ik kan niet wachten tot ik weer bij Soraya, mijn vaste favoriete kapster terecht kan.

Maar wat is het lekker om daarover te kunnen klagen. In de eerste lockdown was ik nog druk bezig mijn haar te laten groeien. 

Typisch gevalletje mixed feelings. Blij dat ik wat te klagen heb :-)

Tja...

Dennis is bij de orthopeed geweest. En dit leverde op wat we hadden verwacht. De mededeling dat de knie open moet. Knieoperatie met ruggeprik.

Nu maar hopen dat dit een beetje snel kan. We zullen weer afwachten. Woensdag na de telefonische intake bij de anesthesist weten we meer.

We worden goed in afwachten, zijn er bijna in afgestudeerd.

Stuk bed

Aangezien we alledrie thuis zijn en school, werk en knieprobleem kunnen verdelen over de dag was er de mogelijkheid om de leukste kleinzoon ter wereld een dagje te hebben.

Hij gaat steeds meer kletsen wat de feestvreugde nog meer verhoogd.

Inmiddels is hij ook zo groot dat hij niet meer in het campingbedje hoeft. Dus wij hebben voor hem een logeerbed staan.

Dit bed had hij blijkbaar nog niet eerder  opgeklapt zien staan. Met een ernstig gezicht en serieuze stem kwam hij mijn werkkamer binnen lopen om te vertellen, "Oma, mijn bed is stuk".

Gelukkig was dit een makkelijk op te lossen probleem. Uitklappen, opmaken en vijf minuten later zat ik weer achter de laptop en was er beneden een hoop geklets te horen. Een heerlijk achtergrond geluid tijdens het werken.

Informatie

Verbijsterend veel, 1op de 7 vrouwen krijgt te maken met borstkanker. En dan ook met alle sores van dien.

Nu ik (alweer enige tijd) behoor tot de groep vrouwen met borstkanker kom ik, met name op internet maar ook elders, continu informatie tegen. Ik blijf het ingewikkeld vinden om er de informatie tussenuit te vissen waar ik wat aan heb.

Toch heb ik al wel wat pareltjes gevonden. Om te beginnen de mamacare- en oncologisch verpleegkundigen van het Flevoziekenhuis in Almere. Ik heb het contact met deze toppers ervaren als "daar kan ik wat mee". Toen, nu en in de toekomst. Er was naast aandacht voor de medische kant ook veel aandacht voor onszelf.

Onze "peut" Minke de Boer wees Dennis en mij op de herontdekking van haarzelf een podcast over de gevolgen van borstkanker op de seksualiteit. Een aanrader! 

Vanavond start de serie de K van Karlijn. Op dit moment krijgt de serie al enorm veel aandacht in de aanloop naar de 1e aflevering. Ik ga kijken, ik ben benieuwd. 

Ik heb me ook aangesloten bij allerlei contactgroepen op Facebook. Dit in de eerste instantie uit een soort honger naar informatie vanuit lotgenoten en ervaringsdeskundigen. Mijn conclusie is dat die voor mij niet werken. De mensen die zich daar laten horen, zoeken en bieden wat anders dan waar ik blijkbaar behoefte aan heb. Ik blijf ondanks dat ik er zelf niet direct iets vind toch een soort van "hangen" in deze groepen. Dit met het idee dat er misschien op enig moment wel iets nuttigs voorbij komt en dat ik mogelijk iemand met zinvolle feedback kan helpen.

Wat ik heb ervaren als prettig zijn de vrijblijvende kortdurende contacten bij de onderzoeken waar ik aan heb deel genomen. Vrouwen in verschillende stadia, leeftijd, met diverse vormen van borstkanker en een eigen kijk op borstkanker. Met als gemeenschappelijk doel het verder helpen van de wetenschap of informatie voorziening rondom borstkanker. 

En wat ik nog steeds een betrouwbare informatiebron vind is borstkanker.nl.

(Borst)kanker zal nooit meer uit ons leven verdwijnen. Het speelt alleen steeds meer een rol op de achtergrond en raakt ingebed in ons leven. Het kaderen van voor ons relevante informatie helpt daarbij. Tips zijn altijd welkom, en zal ik altijd doorspelen.

Ochtend mens

Ik stond altijd met gemak ruim voor 7 uur op. Deze eigenschap is verdwenen.  Ik ben er nog niet uit wat de oorzaak is. Leeftijd, verloren energie, slechte nachten... noem het maar.

Wat niet meehelpt is dat het koud en aardedonker is als ik wakker word.

Dus ik ga kijken of hier nog winst te behalen valt. Maar misschien pas als de dagen weer serieus langer worden.

Zin in...

Wat komt, dat komt komend jaar. Negatief, positief of gewoon lekker saai. 

We hebben besloten oud en nieuw te vieren met een groepje vrienden. Hechte vriendschappen die al jaren bestaan. 

Met zijn allen in één huis. Spelletjes doen, avonden kletsen, samen ontbijten, oliebollen en appelflappen bakken terwijl we warme chocomel en glühwein drinken, sterretjes en vuurwerk afsteken.

Dus met dat einddoel in zicht kunnen we bijna alles aan!

Nu nog een betaalbare optie vinden voor 9 volwassenen, 1 puber en 6 kids.