Totaal aantal pageviews

dinsdag 30 juli 2019

Beurs en klaar voor de volgende ronde.

Ondanks de port-a-cath goed geslapen. En dat viel me mee aangezien ik er best wel last van heb.

Vanmorgen al direct gebruik kunnen maken van mijn port- a-cath. Wat een verademing! Ik moest bloed laten prikken zodat de oncoloog kan  bepalen of ik klaar ben voor mijn 2e kuur donderdag.

Het plaatsen van de port-a-cath gisteren vond ik niet zo spannend.  In overleg met de narcotiseur besloten om te gaan voor een roesje en de slaappil achterwege te laten. Het voordeel, je bent heel kort van de wereld. Het nadeel je bent heel kort van de wereld. Ik heb alles heel bewust meegemaakt,  terwijl het de vorige keer in een waas voorbij is gegaan.

Tijdens het getob om infuus te prikken heb ik in gedachten een vreugdedansje gedaan. Wel in tranen van de spanning en frustratie, maar toch... Als beelddenker is dat super idioot, ik had namelijk dat charmante operatiehemd aan😂. Mijn ritme was, (voorlopig) geen getob, geen getob, geen getob, nanananah.

Ik werd alweer wakker zodra ik op de uitslaapkamer was.  Waar ik ook wel direct merkte dat het e.e.a. pijnlijk was. Ik was, waar ze de pac hadden geplaatst voor mijn gevoel bont en blauw en mijn infuus deed gemeen zeer. Infusen verwijderen ze niet op de uitslaapkamer en er moest nog een röntgenfoto gemaakt worden, dus dat betekende nog even geduld.

Uiteindelijk op zaal hebben ze het infuus verwijderd, mocht ik een broodje en heb ik zoveel mogelijk gedronken zodat ik zo snel mogelijk dat verplichte toiletbezoek achter de rug had en naar huis mocht. Aangezien het inmiddels 17.00 uur en dus etenstijd was op de afdeling nog even een maaltijd meegepikt. Dan konden Dennis en Liselotte patat halen en hoefde Dennis niet te koken.

Ik had zoveel vaart achter mijn vertrek gezet dat ze me nabelde met de uitslag van de röntgenfoto. De pac was juist geplaatst alleen zit het katheter iets minder dicht bij mijn hart dan ideaal zou zijn. Als het goed is dan merk ik daar in de praktijk niets van. De verpleegkundige van vanmorgen was zeer tevreden over de plaatsing van het deel waar ze prikken, zeer goed aan de oppervlakte en makkelijk aan te prikken.

Ik heb er nog behoorlijk last van, het voelt beurs en raar. Ik reageer heftig op de pleisters, heb daarvoor blijkbaar een allergie ontwikkeld. Maar alles bij elkaar ben ik nog steeds blij met mijn keus voor de pac.

Inmiddels het bezoek bij de oncoloog ook achter de rug. Als de uitslagen, die nog niet binnen zijn, geen afwijkingen vertonen dan start ik donderdag met de 2e kuur. En de verwachting is dat het met die afwijkingen wel los zal lopen.

En bij het aanprikken van de pac voor het infuus ga ik mijn vreugdedansje herhalen. Ditmaal gewoon gekleed😅.

1 opmerking:

  1. Lieve Monique, ik volg je blog op de voet en jouw manier van schrijven is zo mooi. Een lach en een traan, vele dingen herkenbaar. Zet hem op voor de tweede kuur. Je bent een stoer mens. Dikke knuffel 😘💖 van Nelleke en natuurlijk ook van Gerard

    BeantwoordenVerwijderen