7.45 uur, de wekker, gelukkig want ik was net in een droom verwikkeld waarbij ik in het ziekenhuis was, mijn papieren niet bij me had en niet op de lijst stond. Dus ze konden me niet helpen en de kuur moest uitgesteld 😳. Zo zie je maar dat in je dromen je angsten een uitweg vinden.
Het voornemen om op tijd op te staan zodat we nog wat in huis konden doen mislukte, het bed lag nog te lekker. Tot aan die droom allebei redelijk goed geslapen, het voordeel van moe zijn van de terugreis.
Gelukkig een druk programma, voor Dennis de fysio, voor mij een bezoek aan Soraya's. Gezellig kletsend heeft ze me voorzien van een pittig kort kapsel. Daarna naar de garage om de schade aan het voorwiel op te lossen.
Door de drukke agenda was het ook zomaar tijd om naar Almere te gaan. Bloedprikken begonnen we mee, dit geeft me bijna meer stress dan die hele chemo. Nog even Almere in geweest, er zat twee uur tussen en we moesten nog lunchen.
Na de lunch, stijf van de stress, naar de kurenkamer in het ziekenhuis . Bij het prikken van het infuus kwam de ontlading in de vorm van een huilbui. De rest viel enorm mee.
Tot een paar minuten geleden voelde ik me eigenlijk prima. Boodschappen gedaan, eten voorbereid zodat Dennis dat kon koken en gegeten. En dat eten valt niet lekker😪. Misselijk en last van mijn buik.
We gaan bankhangen, filmpje kijken en op tijd naar bed. En zien dan wel weer wat de dag van morgen brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten