"Monique..... er beweegt wat in een keukenkastje. Het eet de koekjes van Liselotte op."
Hiermee kreeg Dennis ons allebei in de benen. Ik legde er mijn boek voor weg, en Liselotte onderbrak haar favoriete hobby, niets doen, direct. En we konden niet anders dan beamen dat Dennis gelijk had.
En nu? "Het" moest weg, maar hoe? Liselotte was inmiddels een stip in de verte, Dennis bleef heldhaftig koel en praktisch. Om bij de koekjes te komen moest "het" in een zakje kruipen. Dat de koekjes verslavend lekker waren (dit kan Liselotte beamen) bleek uit het geritsel. Ondanks onze aanwezigheid at "het" gewoon door.
Ons aanvalsplan was als volgt: ik moest op de uitkijk of "het" zich niet zou verplaatsen. Dennis ging de koelbox halen. De koelbox werd strategisch voor het keukenkastje geplaatst. En met een snelle ruk werd het zakje met de rol koekjes verplaatst. Gelukt! "Het" was terecht gekomen in de koelbox.
De vangst? Een heel lief klein veldmuisje wat ons heel verontwaardigd aankeek met zijn schattige kraaloogjes.
Liselotte heeft het muisje vrijgelaten in het weiland. Dit met veel gegiechel en gilletjes. Je weet maar nooit of zo'n beestje niet in de aanval gaat.
Wel jammer dat ik nu de keukenkastjes en de koelbox uit moet soppen🤨.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten