Vanuit Almere komt José alleen voor mij naar Lelystad gereden voor de Neulasta injectie die ik 24-48 uur na de chemo toegediend moet krijgen. Deze injectie stelt niet zoveel voor heb ik gisteren, tot mijn grote vreugde, geconstateerd. Tijdens de periode dat ik mijn enkel in het gips had, diende Dennis mij de tromboseprikken toe. Deze prik verschilt hier niet veel van. Dus mijn praktisch ingestelde ik is geneigd te organiseren dat dit wel weer zo kan.
Toch doe ik het niet! Het is een taak die ik wil weghouden bij Dennis. Ik denk dat dat belangrijk is om de balans te houden in onze relatie. Doordat ik borstkanker heb is hij ineens (langdurig) terechtgekomen in de rol van mantelzorger. En om deze rol gedurende de komende lange periode in balans te kunnen houden met het zijn van mijn partner, beste maatje, mijn liefste gaan we (vooral ik) accepteren dat we hulp moeten accepteren.
En dan is het meest simpele stapje het accepteren dat er iemand komt om me te prikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten