Niet helemaal het begin van de vakantie zoals we hem hadden bedacht. We zijn via de spoedeisende hulp in het ziekenhuis Almere gisteren of eigenlijk vandaag vertrokken.
Omdat de wond bleef bloeden, gegoogeld wat ik ermee aan moest. Niets te vinden wat ik met mijn gezonde verstand niet al had bedacht en gedaan. Druk uitoefenen met een steriel gaasje. Dan maar bellen, dit met als resultaat de uitnodiging om naar de spoedeisende hulp te komen.
Positief als we zijn ingesteld, of zoooo enorm toe aan vakantie zou ook kunnen, we hebben in vliegende vaart alles afgesloten zodat we vanuit het ziekenhuis direct door konden richting Frankrijk. En gewapend met een emmer, gaasjes servetten en flessen water zijn we vertrokken.
Bij de SH kreeg ik een watje gedrenkt in een bloedstollend goedje waar ik wederom een half uur druk mee uit moest oefenen op de wond. Daarna werd ik gezien door de arts. Het bloeden was gestopt, maar garantie tot de deur. Mijn enzymen deden hun werk te goed en losten de bloedstolsels op. Ook degene die ze vooral moesten laten zitten. Ik mocht terugkomen als het opnieuw ging bloeden.
Op de parkeerplaats Dennis wakker gemaakt en bedacht dat we richting Utrecht gingen. Vanuit Utrecht terug naar Almere is net zover als vanuit Lelystad tenslotte. En eigenlijk ging het wel. Dan maar voorzichtig verder richting Hazeldonk ook daar vandaan is het tenslotte nog een optie om terug te gaan...
Uiteindelijk heb ik België volgens plan overgeslagen, of in ieder geval niet bewust meegemaakt. Dat Dennis mijn wens voor een hotelletje heeft genegeerd kwam ik pas achter nadat we van de parkeerplaats vertrokken waar we in de auto geslapen hebben.
Inmiddels begint het vakantie gevoel enigsinds te komen. Zometeen maar eens beginnen met een croissant en cappuccino dan komt het vast nog wel goed vandaag. Eerst nog even Parijs voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten