Ik loop langs de randen van wat ik kan, kijk hoever ik kan gaan. Afwisselend verstandig, ik neem geen werk mee naar huis, maar ook onverstandig door teveel in het huishouden te doen, het moet tenslotte gebeuren.
Het zal nog een hoop moeite kosten om uit te vinden waar mijn grenzen liggen. En nog meer moeite om te accepteren dat ze er liggen.
Maar voor nu ben ik moe maar voldaan. Werken, tijd doorbrengen met het leukste kleinkind van de wereld, een korfbalwedstrijd kijken van Liselotte enz. Het kost energie, maar geeft ook heel veel energie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten