De dag nadat....

Volgens mij is het de Libelle die de rubriek heeft; de dag nadat....

Ik heb een beetje het gevoel in die rubriek te zitten met mijn gedachten. Wij beiden hebben echt wel hoop gehad op een betere uitslag, maar waren vooral voorbereid op dit nieuws en het bijbehorende traject. Dus zijn we heel snel in de modus geschoten van ons zo goed als kan voorbereiden.

Voorbereiding door veel te bespreken, bespreekbaar te maken en af te spreken dat dingen in de breedste zin bespreekbaar blijven. Dit zowel binnen ons gezin als daarbuiten.

Voorbereiding in de praktische zin, alle te koken maaltijden in de komende week zullen extra porties bevatten voor een goed gevulde vriezer. De wasmachine draait op volle toeren, achterstand met de was moeten we voorkomen. Enz. enz.

Voorbereiding door vandaag een dag niets doen in te plannen en te genieten van met zijn tweeën te zijn nu ik me fysiek nog niet  ziek voel en Liselotte bij een vriendin is. (Voor de kenners, rabarber, rabarber, rabarber.)

Voorbereiding door informatie te zoeken hoe we Liselotte zo goed mogelijk door deze moeilijke periode heen kunnen helpen.  Daarvoor zetten we volgende week de eerste stap. Ik ga met haar naar een dag voor familie van mensen met kanker. Kijken of het voor haar werkt om haar vangnet te versterken met leeftijds-lotgenoten tijdens een dag met leuke activiteiten.

Voorbereiding door wat we kunnen plannen ook zo goed mogelijk te plannen. Daarbij zorgvuldig omgaand met onze tijd en energie.

Dat we in de overlevingsstand gaan is zeker, maar wel pas als het moet! Zolang dat lukt, past en kan gaan we door met leven.

Alles wat ik ga doen de komende tijd ga ik kritisch tegen het licht houden waarbij het woord moet regelmatig vervangen zal worden door wil:
Moet ik dit nu doen
Moet ik dit nu doen
Moet ik dit nu doen
Moet ik dit nu doen
Moet ik dit nu doen