Je zou verwachten dat er dan een hoop minder geklierd en gekibbeld wordt. En dan heb ik het over het typische broers en zussen gedoe.
Niets is minder waar. Dennis neemt met regelmaat de rol van klierende broer op zich. De rol vervult hij vol overgave en ook behoorlijk succesvol.
Met enige regelmaat roep ik hem dan ook tot de orde om Puber te beschermen.
Behalve gisteren, toen was het te grappig.
Puber heeft een oogje op de leuk uitziende jongen bij het basketbalveldje. Dagelijks, wat zeg ik, meerdere keren per dag loopt ze samen met haar vriendin tijdens het uitlaten van de hond langs het basketbalveld.
Een uitgebreid verslag volgt dan bij thuiskomst. Nu valt het niet zo moeilijk te raden dat wij enorm belangstellend werden.
Laat nu de route naar de plastic afvalcontainer ook precies langs het basketbal veld lopen.
Al gissend of hij er tussen zat brachten wij inmiddels dagelijks het plastic weg.
Gisteren reden we in de cabrio, dak open met zijn drieën langs het basketbalveld. Enigzins onder druk gezet (we stoppen hier, was het dreigement ) gaf Puber toe dat het de jongen op het bankje betrof. Om de wijk uit te rijden passeer je het basketbalveld nogmaals langs de andere kant. Feilloos de rol van klierende broer op zich nemend drukt Dennis op de claxon. De jongen kijkt op, Puber duikt met rood hoofd weg. Ik zal hier niet herhalen wat ze zei, maar ze vond Dennis in ieder geval de stomste broer, eh vader ooit.
En wij, wij hebben er nog lol om. Inmiddels lacht Puber er ook om. Wel als de bekende boer met kiespijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten