Bijzondere dag

Bij de oncologisch verpleegkundige viel de beslissing, ik ben klaar met de chemo. Het gaat beter met me, maar niet goed genoeg voor nog een kuur. De kans op blijvende schade aan mijn lijf is te groot en staat niet in verhouding tot wat het mogelijke resultaat van deze ene kuur nog zou zijn. Zoals ik al eerder schreef daar heb ik ook absoluut vrede mee! Ik heb er 8 van de 12 gehad en dat is, als ik het om me heen hoor, al een heel respectabel aantal.


Dat mijn borst nog rood en onrustig is was aanleiding om mij door te verwijzen naar de mama-care verpleegkundige. Vakkundig werd ik daar door mijn oncologisch verpleegkundige, even tussen de ander afspraken met patiënten door, naar binnen geloodst. Waarschijnlijk lopen door dit soort smokkelafspraken de normaal geplande afspraken met enige regelmaat uit. Ik klaagde daar al nauwelijks over als het mij overkwam maar zal er nu zeker nooit meer over klagen! Ook deze verpleegkundige vertrouwde het niet dus de chirurg is, tussen twee afspraken door, de boosdoener komen bekijken. Haar conclusie was dat het vooral de lymfoedeem was die nu nog de onrust veroorzaakt en dat er geen  ontsteking meer zit. Ze was het met me eens dat de PAC er zo snel mogelijk uit moet om mogelijke ellende te voorkomen. In mijn beleving was z.s.m. volgende week. In haar beleving was z.s.m. vandaag en dat gingen zij en de verpleegkundige ook direct regelen. Ze kregen het voor elkaar om de drie weken lange wachtlijst te omzeilen en ik ben vandaag nog van de PAC af geholpen. Ik ben zielsgelukkig geweest met de PAC, maar ook zielsgelukkig dat ik er nu vanaf ben.


Het verwijderen was een mini operatie, hiervoor hoefde ik niet onder narcose maar werd de ingreep uitgevoerd onder plaatselijke verdoving. De ingreep bestond uit een paar venijnige verdovingsprikken, wat snijwerk omdat de PAC zit ingekapseld en wat hechtwerk om de klus te klaren. Dus een fluitje van een cent! Nu is het wat pijnlijk maar prima te handelen met een paar paracetamolletjes.


En daarna was het feest! Om het feestelijk af te sluiten gingen we eten bij Kelly, Hidde en Siem. Naast een feestelijk versierde woonkamer, een lekker stuk taart en een heerlijke lasagne kreeg ik ook een cadeau doos. Deze was gevuld met ongelofelijk veel kaarten met even zovele lieve teksten.


Ik ben nu op, en ga slapen. Morgen ga ik mijn feestje nog even voortzetten, op mijn gemak ga ik heerlijk de kaarten die ik daarstraks enkel gescreend heb lezen. En vooral genieten!
Genieten van het feit dat ik aan het begin sta van mijn herstel.
Genieten dat ik me nu al een stuk beter voel.
Genieten van het feit dat ik de klus maar mooi geklaard heb.
Genieten van het feit dat we dit als gezin maar mooi hebben doorstaan en overeind gebleven zijn.
 Genieten van het feit dat ik zoveel lieve mensen om me heen heb die ons hierin hebben gesteund.
Genieten van de behandeling bij de oedeemtherapeut, omdat dat altijd verlichting brengt.
Genieten van het feit dat  ik volgende week niet 1 keer naar het ziekenhuis hoef.
Genieten van het feit dat ik kan genieten.





Iedereen bedankt voor alle steun en medeleven in welke vorm dan ook de afgelopen maanden. Het heeft ons er doorheen geholpen. Ik realiseer me terdege dat ik er nog niet ben, maar deze fase is voorbij. Op naar de volgende fase, herstel en de hormoontherapie.