Het roodborstje met de afmeting van een meloen

Tijdens de bestralingen had ik op dag 1 direct al een vuurrode borst.  Waardoor ik van de aanwezige verpleegkundige de bijnaam mevrouw roodborstje kreeg. Een hele batterij mensen met witte jassen hebben toen gevoeld en gekeken waarna de conclusie was dat het een reactie was op het bestralen, vervelend  maar niet  ernstig. Mocht ik koorts of pijn krijgen dan moest ik aan de bel trekken. Ik kreeg geen van beide dus ik trok niet aan de bel. 

Toen mijn borst in omvang toenam tijdens de chemokuur trok ik aan de bel. Lymfoedeem was de conclusie en dat liet ik behandelen. Ook het littekenweefsel werd onder handen genomen wat niet echt zachtzinnig gebeurt. Dus dat ik wederom een rode borst kreeg vond ik niet vreemd of verontrustend. Geen koorts, dus wederom niets aan de hand was mijn conclusie. Dit in tegenstelling tot de conclusie van mijn oedeemtherapeut. Op haar aandringen afgelopen donderdag toch maar aangegeven dat ik een roodborstje had met de omvang van een meloen. 

Het gevolg was een antibioticakuur i.p.v. een chemokuur.  Met de belofte of het dreigement, net hoe je het bekijkt, dat als antibiotica in de vorm van pillen niet aan zou slaan het toegediend zou worden via het infuus. Dit zou een ziekenhuisopname van 4 dagen betekenen, dus ik kneep hem behoorlijk. 

De 1e 48 uur mogen de klachten hetzelfde blijven na start van de antibiotica kuur, daarna moest het verbeteren. Wanneer het erg verslechterde, ik koorts zou krijgen of het zelf niet vertrouwde moest ik bellen. 

Om een lang weekend kort te houden, ik werd hier redelijk onzeker van. Niet op tijd aan de bel trekken en als gevolg daarvan donderdag weer uitstel van de kuur was niet wat ik wilde. Maar te snel aan de bel trekken en antibiotica via het infuus was ook niet wat ik wilde. 

Dus toen vandaag de oedeemtherapeut constateerde dat het er stukken minder vurig rood uitzag was ik enorm opgelucht. En toen na de behandeling de omvang van de borst niet meer het formaat meloen was, was de druk er letterlijk en figuurlijk af.

Positieve gevolg, het bezoek van morgen aan de arts ter controle hebben we verschoven naar donderdag. Dan is de verbetering nog duidelijker als het goed is en kan er beter besloten worden of de kuur kan doorgaan.

Ik moet zeggen dat ik daar inmiddels alle vertrouwen in heb.