Hinkend op twee gedachten

Ik slaap niet echt lekker op het moment.  Dit heeft veel te maken met het feit dat ik op mijn rechterzij niet lekker lig, met enige regelmaat mijn bed uit moet voor een toiletbezoek en last heb van opvliegers. En een beetje met de spanning voor morgen. Wel of geen kuur, was de antibioticakuur voldoende en zo niet wat dan.

De vraag van Dennis vanmorgen, "wil je nog wel een kuur?", dwong me ertoe om mijn gedachten te ordenen en uit te spreken. 

Heel erg in acht nemend dat de kans heel klein is ga ik er wel voor als we/ze  besluiten dat mijn lichaam er nog 1 aan kan. Balend dat ik weer een paar stappen terug moet doen, dat wel. Want geen chemo in mijn lijf maakt een groot verschil en is een duidelijke opstap naar herstel. Maar ik ben al door zoveel weken ellende heen gegaan dat ik deze er indien nodig ook nog wel bij kan hebben. Anders zou het voelen als afhaken met de finish in zicht.

Dus hink ik nog even door. Ik weet wel wat ik wil. Maar ik weer nog niet wanneer ik blij moet zijn. Ik vrees dat beide uitkomsten dubbel zullen zijn.