Ik zie er toch maar vanaf om aandelen te nemen in de firma P.A.C.🙄 Vanmorgen wilde er geen bloed uit komen. Nadat we een kwartier hebben gekeken in welke standen de stoel kon waarin ik zat, lag, hing. Arm hoog, laag, hoofd gebogen, nek gestrekt bedenk het maar. Lachen, kuchen hoesten, puffen ook hier bedenk het maar. Toch maar opgegeven. En, uiteraard in tranen, bloed laten prikken in mijn arm. Gelukkig functioneert de P.A.C. wel goed bij het invoeren van vloeistoffen dus infuus is gelukkig geen probleem. Blijkbaar is het mogelijk dat het slangetje net zo zit dat het zich vacuüm zuigt tegen de wand van mijn ader🤔. En dan komt er dus niets uit.
Gelukkig was de uitslag van mijn bloed goed. Ik zit ruim binnen en waar nodig over alle noodzakelijk marges en waarden heen. Dat houdt in dat de neulasta-ellende ergens goed voor is. Niet dat ik me daardoor beter voel, maar het feit dat het ergens goed voor is troost wel.
Alle klachten en kwaaltjes die ik heb horen bij de ingecalculeerde ellende. En het is de laatste ronde van de pittigste kuur. En dat is dan weer een troost, een schrale dag dan weer wel.
Ach en heel stiekem bekroop me vanmiddag in de tuin een klein beetje een vakantie gevoel. Mijn voeten in een teiltje water, een glas ijskoude limonade, een boek, warm weer, geen stress omdat ik snel iets moest....
Boek uit, vakantie gevoel voorbij😎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten