Toen ik eenmaal sliep heb ik goed geslapen, maar voor ik sliep....
Kussens installeren linkerzij... nee dit is het niet. Op mijn rug.. neh ook niet. Dan rechts maar proberen, pffff omdraaien gaat een stuk makkelijker zonder vochtvasthoudende bont en blauwe borst😳. Kussens nummer 1,2,3 en 4 liggen op hun plek. Volgens mij lig ik goed, zo blijven liggen dan maar. 1🐏, 2🐏🐏, 3🐏🐏🐏..... Nee, nee, neeeeee dat verbeeld ik me! Nee, ik verbeeld het me niet... ik moet eruit, ik moet plassen😪.
Okay eruit dan maar, en vervolgens het hele ritueel opnieuw. En toen ik eindelijk weer goed lag kwamen ze, de gedachten met weerhaakjes. De gedachten die zich niet weg laten duwen en zeker 's nachts niet welkom zijn. De gedachten die beginnen met: wat als... en zich bezighouden met kansberekeningen. Maar ook met, hoe moet het met... , ben ik in staat hulp te accepteren, hebben we wel de kans om op vakantie te gaan deze zomer, hoe krijg ik de tuin onkruidvrij en vul ze verder maar in.
Jammer dat de weerhaakjes het volhielden tot 3.00 uur. Toen won de slaap. Het zal helpen als we bij de chirurg zijn geweest. Dit was waar ik tegenop zag, het wachten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten