Liselotte werd vanmorgen beroerd wakker. Zo overduidelijk dat ik het principe, je gaat het maar proberen, je kunt altijd nog ziek naar huis, niet eens heb genoemd. En terecht want een half uurtje later belandde de inhoud van haar maag in een emmer. Gevalletje buikgriep o.i.d. waarschijnlijk.
Gelukkig is ze met haar 13 jaar zo zelfstandig dat ze zich wel redt. Want het verstandigste wat ik kan doen is zo ver mogelijk op afstand blijven.
Maar dit botst zooooo met mijn moedergevoelens. Zo ernstig dat gedurende een kort moment mijn tranen echt waren en niet veroorzaakt werden door de chemo. Of indirect toch wel, ik ben momenteel een redelijk emotionele muts t.o.v. voor dit hele proces.
😘😘😘😘 Knuffels voor jullie allemaal. Je hoeft niet altijd flink te zijn.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Nelleke en Gerard