Ongestoord door storing.

Dennis had om 17.00 uur al zijn eerste storing binnen. In Voorst, ruim een uur rijden. Het beloofde een avondvullend programma te worden.

Vroeger, toen alles nog normaal was ging ik soms mee naar een storing.  Met name als we heel druk waren en elkaar weinig zagen en spraken. 

Vanavond ben ik mee naar Voorst. Dit keer op verzoek van Liselotte. Ze had al eens vaker geklaagd dat we, maar vooral ik, altijd thuis zijn. Toen ze doorkreeg dat Dennis een storing had, kregen we het verzoek of ik niet gewoon mee kon, dan had ze een avondje voor zichzelf.

Ergens kan ik me de wens goed indenken, ik ben tenslotte ook graag de baas over de afstandsbediening zo af en toe. Heerlijk ongestoord onzin kijken zonder commentaar. En dat, in haar geval, op de bank hangend voor de tv, in plaats van achter het scherm van de i-pad op je kamer.

Net appte ze hoe ver we waren. Vast niet omdat ze ons mist. Eerder om te berekenen hoe lang ze nog had en welke series ze in die tijd nog kan kijken.

Gelukkig voor haar is het een lastig op te lossen storing.....