Er was post voor puber. Precies op die enige middag dat ze op school was. De envelop bevatte geen enkele aanwijzing. Een heel gewone Nl postzegel, geen logo, helemaal niets. Er zat iets van een verdikking in, geen pasje zo te voelen. Ik zal heel eerlijk zijn, ik was stik nieuwsgierig. Maar ja, de post open maken van je 14 jarige dochter kan echt niet. Tenminste ik kon geen legitieme reden verzinnen.
Ze was net zo stik nieuwsgierig als haar mams. Want terwijl we bij haar opa en oma waren zaten we te stoken dat er thuis een spannende envelop lag. Het duurde een half uurtje, toen won de nieuwsgierigheid. Ze ging thuis de envelop halen.
Het bleek een zoethoudertje te zijn. Corona gooide roet in het eten bij de landelijke dag van 13 juni. Deze dag hebben we vorig jaar bezocht, de kaartjes hadden we al heel vroeg voor dit jaar. Ik keek er naar uit en puber ook. Maar helaas.....
Stichting langs de zijlijn bedankt voor deze lieve actie, volgend jaar zijn we er zeker bij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten