Deze week ben ik op woensdag niet in de gelegenheid om koffie te gaan drinken op het werk, dus als alternatief had ik besloten om dan de maandag te gaan. Het bleek de maandag te zijn van het teamoverleg. Liselotte moest om 8.10 uur op school zijn en deze donkere dagen voor de kerst met een nog afgesloten fietspad mag ze van ons niet fietsen. Dit vindt ze uiteraard niet erg, dus gingen we gezamenlijk om 7.38 de deur uit. Dit nadat we met enig leedvermaak Dennis om 7.15 hadden uitgezwaaid.
Het gaf enige verbaasde reacties op het werk en de vraag of ik door had dat het maandagochtend 8.15 was werd gesteld. Maar uiteraard mocht ik het teamoverleg bijwonen.
Het is heerlijk om achter de geraniums weg te kunnen en na te kunnen denken over andere onderwerpen dan wanneer je thuis zit. Maar het kost ook meer energie dan ik had willen bedenken. In theorie wist ik het wel, maar ik moet dat dan toch ook maar even ervaren. Ik kan die radartjes niet stil zetten en "alleen maar" het overleg bijwonen, en eigenlijk wist ik dit ook wel.
Nu is het me gelukt om de dingen die ik nodig vond te bespreken met mijn collega Judith, die mijn werkzaamheden momenteel doet, en vervolgens het los te laten. En na een andere collega nog wetenswaardigheden over te hebben gedragen over een ander onderwerp ben ik moe maar voldaan naar huis gegaan.
Als ik het anders bekijk moet ik er misschien nog even van genieten dat ik nu legaal allerlei werk bij collega's over de schutting mag kiepen.
Vrijdag een afspraak bij de bedrijfsarts, kan ik eindelijk een plan gaan maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten