NEE!

 

Het is niet veel, maar Corona heeft ons ook wel wat goeds gebracht. Voor een hoop mensen is dat o.a. bewustwording. In ieder geval voor mij is dat het geval.

Ik heb me heilig voorgenomen niet meer in de val te trappen van een te volle agenda. Keuzes te maken en niet altijd maar van alles te moeten. 

Dat komt door de bewustwording dat de rust die het niet kunnen volplannen van je agenda in de afgelopen anderhalf jaar ook wel lekker was. En simpelweg doordat ik het niet meer kan.

Nu het gewone leven weer op gang komt (en o wat geniet ik hier van) sluipt de agenda weer langzaam vol. Het werk geeft meer beweging, prikkels en reistijd dan thuiswerken (en o wat geniet ik hier van). Puber gaat weer korfballen en wedstrijden spelen (en o wat geniet ik hier van). Puber start haar eindexamenjaar en vraagt hiermee terechte aandacht (en ook hier geniet ik van). Mijn ouders vragen tijd en aandacht, en die wil ik kunnen bieden. Ik heb zo hier en daar nog best wel wat activiteiten in het kader van het "ik ga aan mezelf werken plan". Mijn Franse lessen starten weer (hier heb ik zin in).

Kortom ik moet trainen in het zeggen van NEE! en in het maken van keuzes. Terug kijkend op afgelopen week heb ik daar een mooi begin mee gemaakt.

Wel moeten Dennis en ik daarover nog even op 1 lijn zien te komen. Gisteravond hadden we er flink verschil van inzicht over. Hij moet nog even wennen aan mijn nieuwe ik en  het feit dat ik op de rem trap. Wederom een uitdaging. Maar in uitdagingen zijn we goed, dus ook deze tackelen we wel.