Ik vind ons stoer.
Niet omdat we het hele
traject van mijn borstkanker goed hebben doorstaan.
Niet omdat onze relatie
er alleen maar sterker door is geworden.
Niet omdat we niet
gillend gek zijn geworden van het wachten op uitslagen.
Maar omdat we al drie nachten
bij het in bed stappen de spin op ons plafond zagen zitten. Vervolgens constateerde
dat hij weer een paar meter had afgelegd. En gingen slapen zonder de spin te
verwijderen. Allebei te beroerd om de moeite te nemen om uit bed te stappen om
de spin weg te ruimen. En allebei geen seconde minder geslapen vanwege de spin
op het plafond.
Dat is dan weer de winst
van het doorlopen van zo’n heftig traject. Je leert het af om je druk te maken
om futiliteiten......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten