Ik lees nog steeds met enige regelmaat berichten op social media. Ik heb daar nog steeds een haat-liefde verhouding mee. Een enkele keer ontsnapt me dan ook een lelijke gedachte. Bijvoorbeeld bij de lotgenote die 32 jaar geleden is geopereerd aan borstkanker en nu last krijgt van een oedeemarm. De toon vond ik wat zielig en het eerste wat ik dan denk is:"zeur niet muts, ik zou tekenen voor oedeem na 32 jaar". Niet fair zo'n gedachte, ik ken haar verdere verhaal helemaal niet.
Dus om mezelf in balans te houden ga ik zo maar een bemoedigend berichtje sturen aan iemand die overmorgen wordt geopereerd. Dan voel ik me ook niet zo'n bitch wanneer de lelijke gedachten me door mijn hoofd schieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten