100 %

Ik heb enorm toegeleefd naar het moment dat alles weer zo gewoon mogelijk zou zijn. En een graadmeter daarvoor was weer gewoon 100% aan het werk. Voor mij is 100% 28 uur en dat is genoeg.

Sinds deze week ben ik weer volledig aan het werk. Het is nog te vroeg om te zeggen of dat gaat. Ik heb vooral de uitdaging om te zorgen dat ik mijn werk doe en mijn grenzen bewaak. Dat lijk ik redelijk te leren. Daarbij vind ik mijn werk leuk, dat geeft energie.

Ook buiten het werk om vinden we ons ritme. Zorgvuldiger omgaan met onze tijd begint een gewoonte te worden. Kwaliteit boven kwantiteit lijkt een beetje het motto te worden.

Het maakt ook dat ik het tijd vind om de balans op te maken. En daarbij realiseer ik me dat niet alleen ik, maar ook Dennis een hoop hebben ingeleverd. Dat ik dat niet altijd makkelijk vind mag duidelijk zijn. Toch blijft altijd de uitkomst van mijn moeilijke momenten: ik leef!

We maken plannen voor de toekomst. Kleinkind 2 is op komst, plannen voor ons klushuis, volgend jaar plant ik weer tomaten in mijn tuin, ik laat mijn haar nooit meer groeien, puber begint leuk op te drogen kortom teveel om op te noemen. 

Het maakt dat ik druk ben, maar acceptabel druk. Het maakt ook dat mijn blogfrequentie afgenomen is. Toch zal ik minder frequent maar met enige regelmaat wat delen. Want stiekem ben ik wel trots dat mijn blogpagina al meer dan 50000 keer is bekeken in de tijd dat ik blog. Ook lotgenoten lezen mijn blog. En als er ook maar 1 is die er steun uit haalt dan is het voor mij de moeite waard.